Sessizligiyle Ay§en’i urkuten bir Kağan. Birkag gun once Aysel’in bizi ba§ba§a birakip giktigi yari karanlik bir odada, Kamer-§en’in boluk porguk, §a§hınç daginik anlattiklarindan aklimda kalan. Bu Hakan nerede §imdi? Ne damadin yaniba§inda degil?
Bunlari bana soyleyip durmu§ olan annem, doğal §imdi, bu geceki annem degil Gul. §imdiki annem, Hayrettin Pa§anin kollarinda donup duran, igi rahatlami§, fakat dansi bir turlu beceremeyip de habire ayaklarina bastigi igin o pa§ayi artik horlamak zamani geldigine inanan annem.
Uzun KIRCA/ 30 Ağustos sizin değil bizim neşeımız icabında yüreğimizde kutlarız O’nu-(TAMAMI)
“Arkada§im, belki sen gösterişli bir beldenin gocugu olarak hepsi bol §eyler yemege ali§iksin. Ancak benim milletim sava§ sirasinda bunlardan da kotu §eyler yemege ali§ikti. Ayrica ben kendim bile askeri mekteplerde okurken memleketimin bizlere verebildigi kadarini yiyebildim.
Yeni dindarin duasi. Miy miy miy miy... Son diye bir §ey yok ki Tezelcigim! Ezelî Bizans’fecir yeni Anadolu’ya dogru yolalan bir şeb otobusunun iginde, bir zamanlar onca guvendigin, ayakta dursun diye onca sirt verdigin oz karde§inin senin igin ne cinayet planlari kurdugunu buseydin, son niteleyerek bir §eyin olup olmadigini anlardin.
O bozgun gulu§, karman gorman boyle bir §eyleri soyluyor bana. Gene bile Tezel Tezel’dir: Bu yeryuzunde sorulacak bir numara sual da kalsa, artik asla donup onu sormamak lüzumlu.
Ay§en’e nasil baktim? Bir a§ik üzere, ondan ote bir kollayıcı kabilinden bakmi§ olmaliyim. §u kalabaligin, yabancisi oldugum boyle bir toplulugun altinda ezilmemek igin ben bile Kamer§en’in bir istek gigligiyla dolup ta§an gozlerine siginmi§ olmaliyim.
“Her §eyi ciddiye aliyorsun Omer. Aysel’e de a§iladigin bir hastalik bu. insanoÄŸlu durup dururken gulemez mi?â€
O yillar, ug yil once doğrusu, bu konulari uzun boylu tarti§abilirdim siteye ulaş onunla. Bap§kanligi bir kere ayaklanmi§ken, onu tedirgin eden §eyin ne oldugunu henüz yerinde anlayabilirdim. Bense, o dürüst§amustu soz bir an once yeni baştan Yildiz’a gelsin niteleyerek gönül atiyordum.
Tezel’e aldirmaz. Tezel’in duyup duymayacagi katı du§undurmuyor Mujgan’i, belirli. Yalnız benim duymam kazançlı olacak mi, olmayacak mi; boyle bir gekingenlikle kekeleyerek surduruyor konu§masini.
“Kendini bilime adayip ya§amayi savsaklama etmi§ biri degil miyim Tezelcigim? Ilim şu denli, ya§ama sakat olunca, evet bahis bul evet§lakin kuskunle§ir insan, ya marifet iginde hodukle§ir.
Bir garson, tepsiyle yardimima ko§uyor. Yeni bir soz arayip bulmaktan kurtuluyorum. Geng kadin da tutuklugundan kurtuluyor. Domates sulu bir votka aliyor. Yedekte bekleyen ikinci garsonun tepsisinden sicak bir borek atiyor agzina.
Cebimden bir kagit gikardim. Ogrenci Birligi olarak bu sloganlarm pankartlar halinde elde gogaltilmasi, duvarlara yapi§tirilmasi kararla§tirilmi§tL ‘
Bu evde, ‘Hay ke§ke seni almasaydim’, ‘Hay ke§ke sana varmasaydim’lar; ‘Bir oglan doguramadin be!’, ‘Sen kusuru kendinde antrakt’lar; gidilen kuluplerde sarma§ dola§ olmalara gabuk donu§ur.